Sabırsızlık...

~2005~
Empire binasının asansöründen çıkmışlardı. Kapılar açılınca Hermia nerdeyse küçük dilini yutacaktı. Karşısında Olimpos dağı duruyordu. Bir adım attı ama sonra bir adım daha atıp atmamak arasında gidip geldi. ‘’Ya beni kabul etmezse, rezil olurum.’’ Omzunda bir el belirdi. ‘’Bu kadar abartmana gerek yok. Sana söylediğim yemini ezberledin mi?’’ Başını salladı. ’’O halde tek yapacağın bunu Artemis karşısında da dile getirmek.’’ Miranda’nın yüzüne baktı. ‘’Senin için söylemesi kolay.’’ Miranda bir yıl önce avcılara katılmıştı. Hermia avcılarla karşılaştığından beri Miranda ona çok yardım etmişti. Uzun zamandır arkadaşı yoktu. Onu güvenebileceğini anlayınca da içindekileri tamamen döktü. Miranda’nın iteklemesi ile bir adım daha attı.
Toplantının olduğu odanın kapısında durdular. ‘’Sen burada bekle, toplantı bitince gelirsin. Zeus’un ne yapacağı belli olmaz.’’ Kalbi çıkacak gibiydi. ‘’Peki.’’ Tüm avcılar içeri girdi. Merakına yenik düşüp aralık kalan kapıdan içeri göz attı. Avcılar, Artemis’in tahtının etrafına dizildiler. Kimse onları umursamadı. Sanki bir şey tartışıyorlardı. ‘’Hayır!’’ Zeus’un sesi Olimpos’ta yankılandı. Hermia kapıdan hemen uzaklaştı. Zeus’un sesi ona o kadar tanıdık geliyordu ki.
Miranda kafasını kapıdan çıkarmış Hermia’nın neden bu kadar korktuğunu anlamaya çalışıyordu. ‘’Ne oldu?’’ Miranda’nın orada olduğunu bile fark etmemişti. Sesiyle irkildi. . ‘’Hiç… hiçbir şey, sadece… neyse boş ver belki sonra anlatırım şimdi gidip şu yemini etmek istiyorum.’’ Hermia’nın yanına gelip oturduğu yerden kaldırdı. ‘’Artemis seni bekliyor.’’ Hermia kendini rahatlatmaya çalışıyordu. . ‘’Şey yemini unuttum.’’ Miranda gülümsedi. ‘’Yürü hadi.’’
İçersi bembeyaz mermerlerle kaplanmış, çok büyük bir odaydı. Tavanla taban arasındaki mesafeyi kestirmek bile güçtü. Tüm tanrı ve tanrıçalar gitmişlerdi, Artemis hariç. Oturduğu yerden kalkmıştı. Gayet ciddiydi. Tahtların tam ortasında duran 15 yaşlarında küçük bir kızdı. Hermia iyice yaklaşınca durdu ve selam verdi. Miranda yanından çekildi ve diğer avcıların yanına gitti. . ‘’ Ben Hermia Robyn Widmore, kendimi Tanrıça Artemis’in hizmetine adıyorum. Yanımda erkeklerin olmasını istemiyorum, ebedi bekareti seçiyorum ve ava katılıyorum.’’ Artemis gülümsedi. ‘’Aferin Mia bodoslama girdin.’’ Derin bir nefes alıp. ‘’Kabul ediyorum. Aramıza hoş geldin sabırsız avcı.’’