Lightning.

Konu: Lightning. Perş. Kas. 03, 2011 7:48 pm

Adialy kampa döneli iki gün olmuştu. Kampa geldiğinde bir şeyleri unuttuğunu farkedene kadarki süreydi bu. Kendi kendine ona o kadar yardımcı olan pegasusu sahipleneceğine söz vermişti. Bunun aklından silinip gittiğine inanamıyordu. Hatırladığında sabah saatleriydi. Kahvaltıdan sonra, herkes kılıç ya da okçuluk antremanı için dağılmışken kafasına dank etmişti. Gitmesi gereken antremanlar olmasına rağmen, bu işi hemen halletmeyi istiyordu. O pegasusu da çok özlemişti. Yemekhaneden doğruca aşağı indi ve pegasus ahırlarına doğru gitti. Bir Athena kızı olarak kulübesini her şeye geç kalarak temsil etmeyi istemiyordu, ama kendi doğasını değiştiremezdi. Annesinin Bilgelik Tanrıça'sı olduğunu öğrenmeden önce nasılsa, şimdi de öyleydi. Her zaman kafasına eseni yapardı. Ahırlara geldiğinde etrafa bakındı. Kimse onu burada görmemeliydi.
İçeride kimse yoktu ama pegasus dışkısınını kokusu her yeri doldurmuştu.
''Öggh!'' diye öğürdü. İçerisi berbat kokuyordu! Bir yandan pegasuslara bakıp bir yandan da ilerliyordu. Onlar kızı gördüklerinde kişniyor, şaha kalkmaya çalışıyorlardı. Kokuya rağmen gülümsemeyi başardı Adialy. Birer birer hepsini sevip diğerine geçiyordu. Gözleri birlikte harika bir takım oluşturduklarını düşündüğü hayvanı arıyordu. Simsiyahtı, sadece gözlerinin ortasındaki uzun beyaz leke hariç. Asil, güzel ve hızlı bir hayvandı. Adialy kaplumbağalarından ve köpeği Toil'dan sonra bir hayvanı bu kadar seveceğini hiç düşünmemişti. Ahırların sonlarına doğru aradığı pegasusu buldu. Diğerlerinden daha uzun görünüyordu, ya da başı diğerlerinden daha dikti. Ama Adialy'nin ilgisini çekmeyi başarmıştı. Adialy yüzündeki gülümsemeyi bastıramadan yanına gitti.
''Beni hatırladın mı?'' dedi ona bakıp. Pegasus kocaman siyah gözlerini kıza çevirdi. Kızı farkedince hareketlenmeye başlamıştı. Belki çıkmak istiyordur diye düşündü Adialy. Kapısın hafifçe araladı. Onu bu yerde kısılı kalmış olarak görmek istemiyordu. Kapısını açtığı anda fırlamasını bekliyordu ama öyle olmadı. Yavaşça çıktı, sonra burnuyla Adialy'yi dürtükledi. O dışarı doğru yavaş ama heyecanlı adımlarla yürürken Adialy de onu takip etti. Ahırdan çıkınca kanatlarını esnetir gibi açtı pegasus. Güneş ışığı simsiyah tüylerini daha da parlak gösteriyordu. Siyah gözleri mutlulukla parlıyordu. Sakince yürümeye başladı. Sahil kenarına doğru gittiği iyi olmuştu, orada şu anda kimse yoktu. Biraz dolaştı -tabii Adialy onun hep arkasındaydı. Onunla yürümek iyi hoştu ama Adialy gitmeleri gerektiğini biliyordu. Birisi onu görürse fena azar işitirdi. Elini biraz korkarak da olsa pegasusun başına koydu. ''Gitmemiz gerek, yoksa birisi bizi görebilir.'' diye mırıldandı kulağına doğru, sanki hayvan onu anlayabilirmiş gibi. Şaşırtıcı bir şekilde hayvan sakinleşti. Adialy'nin biraz desteğiyle geriye döndü ve ahırların istikametinde yürümeye başladı. Adialy onu takip etti. Yolda elini pegasustan çekememişti. Tüyleri yumuşacıktı, sıcaktı ve Adialy onunla birlikte olmayı çok sevmişti.
''Sen çok tatlı bir pegasussun. Ayrıca uslusun. Sana ne ad vermeliyim acaba?'' dedi ona. O ise buna durup biraz çimen yiyerek karşılık verdi. ''Hımm... Lightning olsa nasıl olur? Sana oldukça yakışır.'' dedi. Pegasus da kişnedi. Bunu evet olarak aldı Adialy. Pegasus tekrar ahırlara doğru yürürmeye başlarken Adialy ona zor da olsa yetişti. Yolda Adialy gözlerini denize dikti. Düşünürken yaptığı bir şeydi bu. Her ne kadar kampa hep alışamamışsa da, burada iyi bir dost edinmeyi başarmıştı. Belki bu diğer dostlukları da beraberinde getirirdi.